در تاریخ هفتم آبان 1395 اولین مطلب در ماجرای سعید طوسی را در سرمقاله روزنامه جوان با عنوان"از سیف الله صدر اسلام تا قاری زمان" نوشتم .در بخشی از آن آورده شد:

"طوسی دارای صدای خوش و خدادادی برای خواندن قرآن است که نظام چک سفیدامضا برای عصمت او نداده است و اگر انحراف او ثابت شود باید مجازات شود. درباره او از تبرئه تا اعدام را باید پذیرا باشیم. آنان که فصل الخطابی قوه قضائیه را نمی‌پذیرند، همان کسانی هستند که «طوسی بهانه است، اصل نظام نشانه است» را دنبال می کنند.

در این رابطه بیشتر بخوانید: سعید طوسی تبرئه شد/ اولین اظهارنظر طوسی بعد از صدور حکم

قطعا برای نیروهای انقلاب هر حکمی که صادر می شود باید تمام کننده باشد. زیرا هم ایشان معصوم نیست و هم قوه قضائیه فصل  الخطاب است.

اما کار به جایی رسیده که مدعیان حقوق هم با جوهره سیاسی به آن می پردازند.محمود صادقی اگر دکتری حقوق دارد چرا شکلی- سیاسی به موضوع می پردازد؟ چه اشکال دارد حکم را  در مقابل خود بگذارد و بند بند آن را به چالش بکشد؟شرایط احراز جرم را نقد کند.برای حقوق دان زیبنده نیست بدون توجه به محتوای پرونده القای نفوذ کند. شما به عنوان حقوق دان روش اثبات جرم ایشان را که قاضی توجه نکرده(به قول شما نفوذ صورت گرفته) را بر ملا سازید و ادله ارائه کنید که جرم محقق شده است.اگر می خواهید متهم به سیاسی کاری نشوید بر اثبات جرم متمرکز شوید تا به جمع حامیان شعار:"طوسی بهانه است،اصل نظام نشانه است " ارجاع نشوید.